การพัฒนาฉนวนกันความร้อนจากโฟมคอมโพสิตระหว่างยางพาราและยางเอทิลีนโพรพิลีนไดอีนที่เติมเส้นใยธรรมชาติ เป็นการนำวัสดุเหลือใช้ชีวมวลในท้องถิ่น คือ เส้นใยธรรมชาติ ได้แก่ ทุเรียน ชานอ้อย ฟางข้าว และใยมะพร้าว ซึ่งเป็นเส้นใยธรรมชาติที่มีลักษณะเป็นโพรงอากาศ ทำให้มีค่าการนำความร้อนต่ำและมีสมบัติในการเป็นฉนวนความร้อน มาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ฉนวนกันความร้อน ซึ่งเป็นโฟมยางคอมโพสิตที่มีคุณสมบัติเป็นฉนวนความร้อนที่ไม่เป็นมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมและเป็นวัสดุทางเลือกทดแทนฉนวนกันความร้อนผลิตมาจากวัสดุสังเคราะห์ เช่น เส้นใยแก้ว อะลูมิเนียมฟอยล์ เป็นต้น โดยฉนวนดังกล่าวมีค่าการนำความร้อนต่ำ เหมาะที่จะนำไปใช้งาน

    ฉนวนกันความร้อนจากโฟมคอมโพสิตระหว่างยางพาราและยางเอทิลีนโพรพิลีนไดอีน จะลดค่าใช้จ่ายของครัวเรือนได้ เนื่องจากจะทำให้อาคารบ้านเรือนมีอุณหภูมิต่ำลง ลดการใช้แอร์ส่งผลให้จ่ายค่าไฟลดลง นอกจากนี้ยังลดการกำจัดโดยการเผาทิ้งของวัสดุที่เหลือใช้ทางการเกษตร เช่น ฟางข้าว ชานอ้อย เส้นใยมะพร้าว และเปลือกทุเรียน ซึ่งส่งผลให้เกิดปริมาณมลพิษกับสิ่งแวดล้อมและก่อเกิดฝุ่น PM 2.5 ที่มีผลกระทบกับชีวิตและความเป็นอยู่โดยตรง