การศึกษาวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพิจารณากระบวนการจัดการของเสียและน้ำเสียในระบบบำบัดน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์ภายใต้สภาวะการทดลองจริง และพิจารณาการนำกลับของสารอาหารในน้ำทิ้งหลังการย่อยสลายตะกอนจุลินทรีย์ โดยแบ่งการศึกษาออกเป็น 3 ส่วนการทดลองประกอบด้วย การกำจัดสารอาหาร (Nutrient removal) การปลดปล่อยสารอาหาร (Nutrient release) และการกู้คืนสารอาหารและการตกผลึกสตรูไวท์ (Nutrient recovery and struvite precipitation) โดยผลการศึกษาพบว่า ในสภาวะการทดลองจริง ระบบ AnA2/O2 SBR มีประสิทธิภาพการบำบัด COD TKN และ TP มากกว่า 90% สอดคล้องกับผลการศึกษาในระดับห้องปฏิบัติการที่ผ่านมา ขณะที่การขยายระยะเวลาของ SRT ช่วยเพิ่ม

ประสิทธิภาพการทำงานของกลุ่มจุลินทรีย์ ทำให้ปฏิกิริยาทางชีวภาพเกิดได้ดีขึ้น

สำหรับกระบวนกู้คืนสารอาหาร ผลการทดลองในการศึกษาเบื้องต้นแสดงให้เห็นว่า กระบวนการย่อยสลายแบบ

ไร้อากาศ (ASD) ทำให้เกิดการสลายตัวของสารอินทรีย์ในตะกอนจุลินทรีย์ ช่วยปรับเสถียรให้ตะกอนมีความคงตัวและ

มีปริมาณลดลงก่อนส่งกำจัดในขั้นสุดท้าย ซึ่งการขยายระยะเวลาของ SRT ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของกระบวนการ ทำให้การย่อยสลายเกิดได้ดีขึ้น ตรงข้ามกับการปลดปล่อยสารอาหารในตะกอนจุลินทรีย์ที่มีแนวโน้มลดลงเมื่อ SRT เพิ่มขึ้น ขณะที่กระบวนการ MAP ช่วยลดความเข้มข้นของสารอาหารสะสมในน้ำทิ้งหลังกระบวนการ ASD โดยการรวมตัวกันของ NH4+ และ PO43- ในน้ำทิ้งกับเกลือของแมกนีเซียม (Mg2+) เป็นก้อนผลึกแข็ง ซึ่งแนวโน้มการเกิดผลึกจะเพิ่มขึ้นตามสัดส่วน Mg : N : P และค่า pH ที่เพิ่มขึ้น