Knowledge Sharing ชุมชนแห่งการเรียนรู้...

                   จากการแสดงวิสัยทัศน์ประเทศไทย โดยนายกรัฐมนตรี นายเศรษฐา ทวีสิน ในหัวข้อ Ignite Thailandหรือจุดพลัง รวมใจ ไทยเป็นหนึ่งซึ่งเป็นการจุดพลังศักยภาพประเทศไทยให้เป็นที่ 1 ในภูมิภาคทั้ง 8 ด้าน ได้แก่ การท่องเที่ยว การแพทย์และสุขภาพ เกษตรกรรมและอาหาร การบิน การขนส่ง การผลิตยานยนต์แห่งอนาคต เศรษฐกิจดิจิตัล และการเงิน โดยมีเป้าหมายคือการเจริญทางเศรษฐกิจ ที่มาพร้อมกับการพัฒนาทางสังคม

                   โดยหลายบล็อกก่อนหน้านี้น่าจะให้รายละเอียดในภาพรวมหมดแล้ว ส่วนผมจะขอแลกเปลี่ยนในลักษณะการตั้งคำถาม โดยจะขอยกตัวอย่างหรือโฟกัสไปที่ การเป็นศูนย์กลางการผลิตยานยนต์แห่งอนาคต ซึ่งเศรษฐกิจไทยโตแบบก้าวกระโดด เปลี่ยนผ่านไปสู่รถ EV โดยเรามีความต้องการรถ EV ซึ่งมียอดจองในงานมอเตอร์โชว์ปี 2566 มากกว่า 40% รวมถึงไทยเรามีศักยภาพในการส่งออก เป้าหมายคือ “ไทยเราต้องรักษาตำแหน่งผู้ผลิตรถยนต์อันดับ 1 ของภูมิภาคไว้ให้ได้” โดยส่งเสริมอุตสาหกรรมรถยนต์ไฟฟ้า ทำให้เกิดเป็นห่วงโซ่อุปทานเป็น Ecosystem ในประเทศ ทั้งในด้านแบตเตอรี่ ชิ้นส่วน ซอฟแวร์ ฮาร์ดแวร์ ยางรถ สถานีชาร์ท และการรีไซเคิล

                   คำถามคือ “ทำไมเราไม่เคยหรือไม่คิดที่จะตั้งเป้าหมายในการเป็นเจ้าของค่ายรถ EV เสียเอง” ซึ่งมันอาจจะใช้เวลา 10 ปี 20 ปี หรือ 30 ปีก็ตามที แต่ถ้าไม่เริ่มมันก็คงไม่มีโอกาสเกิดขึ้นเลย โดยภาคเอกชนเองอาจะไม่กล้าลงทุนเนื่องจากอาจต้องใช้เงินลงทุนสูง รวมถึงผลิตแล้วไม่แน่ใจว่าจะขายได้หรือเปล่า ซึ่งภาครัฐเองอาจจะต้องเข้ามาช่วยส่งเสริมและสนับสนุน เช่นเรื่องภาษี ทำให้ค่ายรถที่ไทยเป็นเจ้าของขายได้ในราคาต่ำกว่าค่ายต่างประเทศ รวมถึงส่งเสริมให้ส่วนราชการหันมาใช้รถไทยเป็นเจ้าค่ายรถ ฯลฯ